Monique Junggeburt

,,Ik moest eerst weggaan om Vaals weer opnieuw te ontdekken. Rond mijn twintigste ben ik naar Amsterdam getrokken om er te studeren. Met Vaals had ik het wel zo’n beetje gehad. Immers, in Amsterdam gebeurde het. Ik studeerde er Duitse Taal en Cultuur en heb daarna nog een Master-titel Geschiedenis, met als specialisatie Duitsland Studies gehaald.

In de tijd dat ik mijn geboorteplaats verliet was de teneur redelijk negatief over Duitsland. Dichtbij en toch een problematische relatie. Ik vond dat wel een interessant gegeven. Vaals was destijds in feite een groezelige grensstad met veel criminaliteit.
Toen ik echter tien jaar geleden - samen met mijn man die ook uit Vaals komt - terugkeerde naar mijn roots, viel me op dat het een en ander veranderd was. Met name de anti-Duitse sentimenten waren aanzienlijk minder geworden, voor een deel zelfs verdwenen. Ik zag jongeren met T-shirts waarop stond: ‘Leever Pruus dan boer’. Dat intrigeerde me. Ik ontdekte een nieuw soort zelfbewustzijn bij Vaalsenaren. En Duitsland vormde een onderdeel hiervan.

Die grens heeft me altijd geboeid. Ik kan me nog goed herinneren dat je altijd een paspoort op zak moest hebben en in de portemonnee drie soorten geld.

In 2017 heb ik mijn masterscriptie geschreven met de titel ‘Vaals, die kleine Schwester von Aachen’ met als ondertitel ‘Herinneringspolitiek van de gemeente Vaals’. In die scriptie ben ik mijn interesse voor de veranderde relatie met Aken wetenschappelijk gaan onderbouwen. Het was een fascinerende zoektocht, soms zelfs een Aha-Erlebnis.

Het was voor mijn visie op Vaals goed dat ik een tijd ben weggeweest. Wat ik constateer is dat Vaals zich opnieuw uitvindt. Men benut meer de kansen die Aken biedt en denkt groter dan decennia geleden. Vaals ontwikkelt zich fier als zusterstad van Aken. Ik moest weggaan om het te zien en er weer gaan wonen om het zelf te ervaren.”